Ο Κωνσταντίνος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε το 1982 και κατοικεί στην Αγία Βαρβάρα της Δυτικής Αθήνας. Έχει καταγωγή από την Ημαθία και την Καρδίτσα. Γιός του συντοπίτη μας Θεόδωρου Σιδηρόπουλου και της Κατερίνας Παπακώστα. Είναι Διδάκτορας της Βιολογίας, ζωγράφος, ποιητής-συγγραφέας.

«ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ»

Ο Φεβρουάριος είναι έρωτας…

«Πόδια, τι τα χρειάζομαι από τη στιγμή που έχω φτερά για να πετάξω;»
Φρίντα Κάλο

Με αφορμή την συμμετοχή του Κωνσταντίνου Σιδηρόπουλου, στην έκθεση ”ΜΙΚΡΗ ΦοΡΜΑ” η γκαλερί ΠΑΠΑΤΖΙΚΟΥ αφιέρωσε το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα σε ξεχωριστούς ανθρώπους που έμειναν στην ιστορία και ως άτομα που κατάφεραν να νικήσουν τη μοίρα τους.

Παρόμοιες περιπτώσεις ανθρώπων με ειδικές ικανότητες υπάρχουν και ζουν δίπλα μας. Είναι πολλοί, που αν και η φύση τους στέρησε κάποια βασικά χαρίσματα, καθημερινά δίνουν το δικό τους αγώνα και είναι άξιοι θαυμασμού.

Ο Κωνσταντίνος Σιδηρόπουλος αξίζει αναφοράς γιατί είναι ένας από αυτούς, τους καθημερινούς ήρωες της ζωής, που μας εμπνέουν με το πάθος τους για ζωή, για δημιουργία. Στα 35 του είναι ήδη Διδάκτορα Βιολογίας, και διαγράφει λαμπρή επιστημονική πορεία παρά τα προβλήματα που προκαλεί στην καθημερινότητά του η αναπηρία του.

Αγαπάει με πάθος τις τέχνες, ενημερώνεται και συλλέγει τέχνη. Ο ίδιος  ζωγραφίζει με την βοήθεια ΗΥ και στη συνέχεια τα έργα του εκτυπώνονται σε σκληρό αφρώδες υλικό. Στην έκθεση «ΜΙΚΡΗ ΦοΡΜΑ» συμμετείχε με τρία έργα μικρής διάστασης.

Όπως είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή της η μητέρα του η Κατερίνα Παπακώστα, αισθάνεται ιδιαίτερα υπερήφανη για τον γιο της.

«Ο Κωνσταντίνος έχει κινητικά προβλήματα. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί να έχει τη φυσική δραστηριότητα που έχει ένας μέσος νεαρός άντρας της ηλικίας του. Από την άλλη, έχει μια υπερβάλλουσα νοητική δραστηριότητα, που πραγματικά τον κάνει ξεχωριστό. Κι εγώ και ο άντρας μου-ελπίζω και ο ίδιος ο Κωνσταντίνος- δεν αισθανόμαστε πως υστερεί σε κάτι.