Βιογραφία (1936-2002)

(Βέροια, 1936 — Θεσσαλονίκη, 2002): Ποιητής, δοκιμιογράφος. Εργάστηκε ως γιατρός στη Θεσσαλονίκη. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση λογοτεχνικών σωματείων. Συνεργάστηκε με περιοδικά και εφημερίδες (Βορειοελλαδικά, Θεσσαλονίκη, Οι Καιροί, Λαός, Λογοτεχνική Πορεία, Μακεδονία, Μακεδονικόν Ημερολόγιον, Πνευματική Ζωή, Φιλολογική Επιθεώρηση κ.ά.) καθώς και στη σύνταξη της δίτομης Βιογραφικής Εγκυκλοπαίδειας Ελλήνων Λογοτεχνών των εκδόσεων Παγουλάτου. Ποίηση που ακολουθεί συχνά παραδοσιακά σχήματα χαρακτηρίζεται από λυρισμό, ευαισθησία, φιλοσοφημένη ενατένιση των αντιξοοτήτων της ζωής. υπερβατική μυθοπλασία και μεταφυσική σκέψη, ρεαλισμό και συγκροτημένο πάθος, αισιοδοξία, πατριδολατρία. Στίχος γοργός, με πλούσιες ομοιοκαταληξίες, και λόγος διδακτικός, τρυφερός που προβληματίζει και συγκινεί.

(Τα στοιχεία είναι από το “Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας” Εκδόσεις Πατάκη).

Εργογραφία – Χρονολόγιο

Δυτικά μιας Πολιτείας (1958). Η θλίψη των ρόδων (1961)• Κατακόμβες(1976)• Έγκλειστοι (1977)• Σκρίβωνες (1981). Ανταύγειες μέσα στο σύθαμπο (1983)• Εριώλη (1991)• Σκιόφωτα και χαραυγές( 1991)• Με τη φωνή της παράδοσης (1999). Της αγάπης και της θύμησης (2001), Στέφανος Χρυσός(1977) Παρουσιάσεις (1982)• Το πορτρέτο του ποιητή Τ. Γκοσιόπουλου (1985)• Λογοτεχνία αναπήρων—Μνήμη κοιμηθέντων(1999) κ.ά.

(Τα στοιχεία είναι από το “Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας” Εκδόσεις Πατάκη).